Ότι και να πω είναι λίγο για αυτήν την μέρα. 4 χρονια πέρασαν πολύ γρήγορα. Όταν μπήκα στην σχολη ένας κόμπος ανέβηκε στο λαιμό, ήταν τόσο περίεργο που έμπαινα για να ορκιστώ και όχι για μάθημα ή εξετάσεις και έμοιαζε παρα πολύ με την ημερα που πήγα να γραφτώ όπου πάλι ορκίζονταν ... νόμιζα θα αργούσε πολύ να έρθει αυτήν η στιγμή για μένα. Νομίζω ότι η επομενη πιο σημαντική μέρα της ζωής μου θα είναι η μέρα του γάμου μου, αν k η προετοιμασία για την ορκωμοσία θύμιζε κατά πολύ γάμο, hahahah Η στιγμή που σηκώσαμε τα πτυχία στον αέρα και όταν παρέδιδα το πάσο ήταν πολύ φορτισμένη, αλλα το μακιγιαζ είναι μακιγιαζ!!
Θέλω να ευχαριστήσω πρώτα από όλα τους γονείς μου και την οικογένεια μου, που στάθηκαν διπλα μου όλα αυτά τα χρονια. Τους αγαπημένους φίλους μου Ειρήνη, Ντίνα, Βασίλης, Χριστιάννα, Ανvα, Έλενα, Μαρία-Ειρήνη που χωρίς αυτούς δεν θα ήμουν αυτήν που είμαι και τους αγαπώ! Και όσους παραβρέθηκαν αυτήν την μέρα για αυτήν τη σημαντική στιγμή για μένα.
Καλή μας σταδιοδρομία λοιπόν k σας αγαπώ όλους πολύ!
